เรื่องสยองขึ้นชื่อ บันได 13 ขั้น

ที่ญี่ปุ่นมีคนในวงการบันเทิงหลายคนหันมาเอาดีในฐานะ “นักเล่าเรื่องผี” (怪談語り) กันครับ ในครั้งนี้จึงขอหยิบยกเรื่องสยองขึ้นชื่อจากนักเล่าเรื่องผีที่ศึกษาเรื่องฮวงจุ้ยและการดูลายมือมาฝากกันครับ เรื่อง บันได 13 ขั้น เรื่องนี้เป็นความรู้ที่สามารถนำไปใช้จริงได้ จึงอยากนำมาเล่าให้ทุกคนจำไปใช้กันครับ เรื่องนี้ย้อนกลับไปเมื่อ 20 กว่าปีก่อนโน้นแล้วครับ เป็นตอนที่ผมเพิ่งเข้ามาอยู่ที่โตเกียวได้ไม่นาน ตอนนั้นก็มีโทรศัพท์มาจากตลกรุ่นน้องคนหนึ่งครับ “ฮัลโหล มีอะไรเหรอ” “อ้อ ชิมาดะซัง ผมกำลังคิดว่าจะย้ายหออ่ะครับ” “อ้อ งั้นเหรอ” แต่ก็เริ่มแปลกใจ เพราะรุ่นน้องคนนี้ไม่มีตังเลย พูดแต่ว่า จน จน จะย้ายหองั้นเหรอ… “เออ แล้วจะย้ายไปแถวไหนล่ะ” ผมถามรุ่นน้องไป “อ้อ แถวชิโมคิตะซาว่าครับ” รุ่นน้องตอบ ชิโมคิตะซาว่า เป็นหนึ่งในย่านที่คนหนุ่มสาวอยากไปอยู่อาศัยกันมากที่สุดอันดับต้น ๆ ในกรุงโตเกียว ค่าเช่าก็ยิ่งแพงหูฉี่เลย เอ้าเฮ้ยยยย ทำไมย้ายไปที่นั่นได้ล่ะ “ย้ายไปที่ดีนี่ ไปทำอีท่าไหนล่ะ” ผมลองถาม “ชิมาดะซัง ผมไปเจอที่พักโคตรดีเข้าแหล่ะ” รุ่นน้องตอบ “ที่แบบไหนละนั่น” “จริง ๆ ก็ห่างจากสถานีไปไกลหน่อย แต่ก็เป็นอพาร์ตเมนต์สองชั้นธรรมดา ๆ เนี่ยแหล่ะครับ… Continue reading เรื่องสยองขึ้นชื่อ บันได 13 ขั้น

มหาลัยไทย ผีดุ ตอน จุฬาลงกรณ์

ทางเดินระหว่างตึกของ คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ / ห้องซ้อมดนตรีไทย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ทางเดินที่ว่านี้มีประวัติอยู่ว่า สมัยก่อนมีคู่สามีภรรยานักการฯ ของ คณะสถาปัตย์ ทะเลาะกัน ฝ่ายภรรยาควักปืนยิงสามีจนเสียชีวิต และมีเลือดสาดไปทั่วทั้งทางเดิน ต่อมาทางคณะมีการปรับปรุงพื้นบริเวณนี้ แต่แปลกที่เฉพาะทางเดินนี้เท่านั้นที่ปูนไม่ยอมแห้งสักที ทางคณะจึงต้องปูไม้กระดานทับไว้อย่างที่เห็นกันในทุกวันนี้ ที่ห้องซ้อมดนตรีไทย คณะครุศาสตร์ เวลาที่มีคนแอบเข้าไปนอนหลับในห้องซ้อมดนตรีไทย จะรู้สึกเหมือนมีใครมาดึงขา ได้ยินเสียงเหมือนคนเดินไปเดินมา และได้กลิ่นธูป เมื่อถามรุ่นพี่ๆ ว่าเป็นอะไร คำตอบคือ เป็นฝีมือของเจ้าที่ที่ไม่ชอบให้ใครเข้ามานอนในห้องที่ใช้ซ้อมดนตรี ซึ่งเหตุการณ์นี้ยังคงเกิดขึ้นอยู่บ่อยๆ กับนักศึกษาปี 1

มหาลัยไทย ผีดุ ตอน ม.เชียงใหม่ 2

หอหญิงเจ็ดมหาวิทยาลัยเชียงใหม่ เรื่องผีอันดับหนึ่งของ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ระยะเวลาที่เกิดเหตุการณ์ไม่ทราบแน่ชัด แต่สถานที่เกิดคือ หอหญิง ในสมัยที่ยังเป็นที่รกร้างอยู่มาก ถนนยังเป็นลูกรัง เรื่องเกิดกับ นักศึกษาสาว คู่หนึ่ง อาศัยอยู่ที่ประมาณ ชั้น 2 หรือ 3 ของ หอหญิงเจ็ด ช่วงนั้นเป็นช่วงสอบ นักศึกษา ต่างกำลังอ่านหนังสือกัน มี นักศึกษาหญิง คนหนึ่งไม่สบาย อ่านหนังสือในห้องตอนหัวค่ำ รูมเมทชวนไปทานข้าว แต่เพราะเป็นไข้อยู่ จึงไปไม่ไหว พอเมทคนนั้นเห็นเพื่อนไม่สบาย ด้วยความเป็นห่วง จึงบอกว่าเดี๋ยวไปทานข้าวเองแล้วจะห่อมาฝาก เพื่อนคนที่ไม่สบายก็ฝากซื้อราดหน้า (หรืออะไรซักอย่าง) หลังจากที่เพื่อนออกไป เมทคนที่ไม่สบายก็นั่งอ่านหนังสือต่อ อ่านได้ซักพักก็ไม่ไหวเพราะไข้ขึ้นจึงนอน ตอนนอนอยู่นั้นสลึมสลือ แต่มีความรู้สึกว่านานมากแล้ว ทำไมเพื่อนยังไม่กลับมาซะที ซักพักได้ยินเสียงเบาๆ ดังจากชั้นล่างจากทางบันได ป๊อก ป๊อก ป๊อก เสียงนั้นดังเป็นระยะๆ ใกล้เข้ามา จากทางบันไดเรื่อยๆ เสียงเหมือนคนกำลังแบกของหนักบางอย่างขึ้นมา และเสียงนั้นก็ดังมาจนถึงชั้นที่ห้องนักศึกษาหญิงคนนั้นอยู่ แล้วเสียงก็เปลี่ยนเป็น ครืด ครืด เสียงเหมือนคนกำลังลากอะไรซักอย่างใกล้เข้ามาเรื่อย จนมาหยุดอยู่ที่หน้าห้อง นักศึกษาหญิง… Continue reading มหาลัยไทย ผีดุ ตอน ม.เชียงใหม่ 2