เดียร์เล่าว่าก่อนหน้าที่จะเกิดเรื่องนั้นเขาได้เลิกกับแฟน เป็นช่วงเวลาที่เขาอ่อนแอมากที่สุด และก็ได้ฟางที่เป็นเพื่อนสนิทของเขาเข้ามาในชีวิตช่วงนั้น และก็ทำให้ทั้งสองคนนั้นเริ่มมีความสัมพันธ์กันมากกว่าการเป็นเพื่อนกัน จนสุดท้ายทั้งคู่ก็ตัดสินใจคบกันเป็นแฟน และช่วงนั้นเดียร์กับฟางก็แทบจะอยู่ด้วยกันตลอด ซึ่งเดียร์นั้นเป็นผู้หญิงที่หน้าตาดีและก็มีเพื่อน ๆ เยอะ หลัง ๆ ฟางมักจะมีอาการหึงหวงเดียร์ขึ้นมาบ่อยครั้ง ทำให้เดียร์นั้นเริ่มรำคาญและก็มีความรู้สึกสับสนบ้างเล็กน้อยว่าบางทีเขาอาจจะไม่ได้รักฟางในฐานะแฟนแล้ว เมื่อฟางเริ่มหึงหวงเขาบ่อย ๆ เขาก็ได้ตัดสินใจเลิกกับฟาง เพราะเดียร์คิดว่าตัวเองนั้นไม่ได้รักฟางแล้ว ส่วนฟางนั้นก็เก็บของออกไปจากห้องแล้วกลับคอนโดของตัวเองไป
สามวันต่อมาเดียร์นั้นมีนัดกับเพื่อนชายชาวต่างชาติที่ชื่อจอห์น ซึ่งจอห์นนั้นคิดกับเดียร์มากกว่าเพื่อน แต่เดียร์ก็ไม่ได้คิดอะไรกับจอห์น เห็นเป็นเพื่อนคนหนึ่งก็เท่านั้น และต่อมาเดียร์ก็คิดทบทวนเรื่องของตัวเองกับฟาง ทำให้เขารู้สึกผิด เขาจึงตัดสินใจไปหาฟางที่คอนโด โดยที่คิดว่าที่นัดกับจอห์นไว้นั้นไม่น่าจะมีปัญหาอะไร คงใช้เวลาไปหาฟางไม่นาน
พอเดียร์ไปถึงคอนโดที่ฟางอยู่ก็ได้เจอกับ รปภ.คนหนึ่งที่เขานั้นคุ้นเคยกันอยู่แล้วเพราะเดียร์เคยมาบ่อย รปภ.จึงอนุญาตให้เดียร์เข้าไปได้ แต่พอเดียร์ไปหาฟางที่ห้องฟางกลับไม่อยู่ เดียร์ไม่ได้คิดอะไรจึงตัดสินใจกลับมาที่ห้องของตัวเองก่อน และนอนเล่นบนที่นอน สักพักเขาก็หลับไป จนกระทั่งในเวลาสองทุ่มมีคนมาเคาะประตูที่ห้องของเดียร์ เดียร์ก็ได้ตื่นขึ้นมาแล้วลุกไปส่องที่ตาแมวทำให้รู้ว่าฟางมาหา เดียร์รู้สึกดีใจมากจึงรีบเปิดประตู แต่ก็ไม่กล้าแสดงความดีใจออกมามากเพราะตอนนั้นเขาก็ไม่ได้เป็นแฟนกันแล้ว เดียร์ได้ถามฟางว่าไปไหนมาหลายวัน ทำไมโทรไปไม่รับสาย แต่ฟางนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรเลย และเดียร์ก็ได้ชวนฟางเข้ามานอนที่ห้องเพราะถ้ากลับคอนโดไปตอนนี้กว่าจะถึงมันก็คงดึกมากแล้ว ฟางจึงเข้ามาในห้องและนอนกับเดียร์ จนกระทั่งคืนนั้นทั้งสองคนมีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งทางกายกันอีกครั้ง
เมื่อเดียร์ตื่นมาตอนเช้าก็ไม่เจอกับฟางแล้ว เดียร์จึงคิดว่าฟางนั้นมาหลอกทำให้เขารู้สึกดีเฉย ๆ แล้วก็จากไป เดียร์จึงตัดสินใจไปหาฟางที่คอนโดอีกครั้ง และเขาก็เข้าไปในห้องของฟางเพราะประตูห้องนั้นไม่ได้ล็อกทำให้เดียร์เข้าไปได้ เดียร์เรียกหาฟางอยู่หลายครั้ง แต่ก็ไม่มีเสียงตอบรับเลย เดียร์จึงเดินไปที่ห้องน้ำและก็ได้เห็นว่าประตูห้องน้ำนั้นเปิดอยู่แต่ก็ไม่เห็นฟางอยู่ในนั้น จนกระทั่งเขาได้กลิ่นเหม็นตุ ๆ ขึ้นมาจากห้องนอน เดียร์จึงไปหาที่ห้องนอนแล้วก็ได้เจอกับฟางที่นอนอืดอยู่ ฟางนั้นได้กรีดแขนของตัวเองเกือบขาดและข้าง ๆ ตัวของเขานั้นมีกระปุกยาด้วย เดียร์ตกใจมากและก็ได้อ้วกออกมาเนื่องจากศพของฟางนั้นมีกลิ่นเหม็นมาก ๆ และเขาก็ได้กรีดร้องออกมาก่อนที่จะวิ่งออกไปจากห้อง เดียร์นั้นได้ไปหา รปภ.และพยายามที่จะบอกเรื่องทั้งหมด แต่เดียร์เองนั้นก็กำลังสติหลุดพูดไม่รู้เรื่องเลย หลังจากนั้น รปภ.จึงบอกกับเดียร์ว่าเขาก็เห็นฟางเดินตามเดียร์ไปตอนที่เข้ามาใหม่ ๆ เมื่อเดียร์ได้ยินอย่างนั้นจึงทำให้เขาขนลุกขึ้นมาเลยทีเดียว และผลชันสูตรศพออกมาก็ทำให้รู้ว่าฟางนั้นเสียชีวิตมาได้หนึ่งอาทิตย์แล้ว เมื่อเดียร์รู้ความจริงจึงคิดถึงเรื่องในคืนก่อนที่ฟางไปหาเขาที่ห้อง และก็ทำให้เขานั้นสับสนขึ้นมาอีกครั้ง แต่เดียร์ก็รู้สึกเสียใจมาก เขาได้แต่โทษตัวเองว่าที่ผ่านมานั้นเขาทำให้ฟางเสียใจจนฟางคิดฆ่าตัวตาย
วันต่อมาเดียร์ก็ได้ไปงานศพของฟาง เดียร์นั้นร้องไห้อยู่ที่หน้าศพตลอดเวลา และก็อยู่ที่งานเป็นคนสุดท้ายทุกวัน จนกระทั่งก่อนวันฌาปนกิจศพเดียร์ก็ยังอยู่เป็นคนสุดท้ายในวันฌาปนกิจศพ เดียร์นั้นก็ร้องไห้ไม่หยุดเช่นเคย จนกระทั่งจะเกิดพิธีเผาศพเดียร์ก็ยังไม่หยุดร้องไห้ และหลังจากที่เผาศพเสร็จแล้วนั้น ขณะที่เดียร์กำลังนั่งร้องไห้อยู่ก็มีเณรรูปหนึ่งมาพูดกับเดียร์ว่า “คนตายไปแล้ว เมื่อไหร่พี่จะหยุดร้องไห้สักที พี่ร้องไม่หยุดแบบนี้คนตายเขาจะไปสบายเหรอ” เดียร์ได้ฟังประโยคที่เณรพูดแล้วก็คิดอะไรในใจ แล้วเณรก็พูดต่อว่าเขาเห็นฟางนั้นมาลูบหัวเดียร์ทุกครั้งตอนที่เดียร์นั้นร้องไห้ และฟางเองก็บอกกับเดียร์ว่าไม่ต้องโทษตัวเอง ทุกอย่างนั้นเขาเลือกที่จะทุกข์เอง และเขาก็จะรับกรรมที่เขาทำเองทั้งหมด ไม่ต้องห่วง
หลังจากนั้นมาเดียร์ก็ได้ตัดสินใจบวชชีให้กับฟาง เพราะเขาเองก็รู้สึกผิดมากที่เคยทำให้ฟางนั้นเสียใจ แต่ในปัจจุบันเดียร์นั้นได้มีครอบครัวและมีลูกเป็นของตัวเองแล้ว เดียร์เองจึงอยากจะนำเรื่องราวนี้มาเล่าเพื่อเตือนสติกับทุกคนให้รู้จักรักตัวเองบ้าง บางทีความรักก็ทำให้เรามีความสุขและก็มีความทุกข์ได้เช่นกัน ก่อนที่จะทำอะไรก็ควรจะคิดให้ดีก่อน เพราะถ้าเกิดว่าเราให้โอกาสตัวเองแล้วไม่แน่ในวันข้างหน้าเราอาจจะได้เจอความรักที่ดีกว่าเดิมก็ได้
